Sztuka w przestrzeni publicznej występuje już od samych początków jej dziejów. Pełni ona rozmaite funkcje, między innymi dekoracyjne, propagandowe czy upamiętniające.
Nierzadko sztuka ta zaskakuje, inspiruje, a także manifestuje poglądy, ideologię, a także wartości. Sztuka w przestrzeni publicznej może przybierać różne formy, na przykład mogą być to mozaiki, murale, rzeźby, witraże, ale także plakaty.
Jednym z najbardziej znanych przykładów sztuki w przestrzeni publicznej jest zespół rzeźb autorstwa Magdaleny Abakanowicz o nazwie Nierozpoznani. 112 rzeźb zostało umieszczonych w centralnej części Poznania.
Dzięki czemu mieszkańcy mogą podziwiać rzeźby plenerowe, które zostały odlane z żeliwa. Tworzą z pozoru bezładną grupę sylwetek pozbawionych kół oraz rąk. Jednak w rzeczywistości mówią one o fenomenie życia, poruszają problem odwagi, godności oraz przetrwania.
Zaletą sztuki w przestrzeni publicznej jest możliwość przekazywania społeczeństwu wartości, ale także upamiętniania wydarzeń historycznych czy też istotnych postaci. Sztuka pojawiająca się w przestrzeni publicznej może być także doskonałą alternatywą dla tradycyjnych oraz elitarnych galerii sztuki. Do galerii tych najczęściej chodzi jedynie niewielka grupa społeczeństwa. Tym samym, aby dotrzeć z fenomenalnymi dziełami sztuki do jak największej części społeczeństwa wykorzystać można do tego przestrzeń publiczną.
Niestety sztuka ta ma także wady, takie jak możliwość manipulacji opinią publiczną, narzucanie wartości, ideologiczne podejście. Nierzadko sztuka w przestrzeni publicznej jest negatywnie komentowana za zbyt wulgarne formy wyrazu, a także niedostosowanie do obyczajowości, co daje efekt niestosowności wyrazu. Co więcej wadą sztuki w przestrzeni publicznej jest także wysoki koszt jej realizacji. Nierzadko montowanie np. wielkich rzeźb pochłania wiele środków finansowych.
